izahat

is. <ər. «izah» söz. cəmi> Bir məsələni, sözü və s. -ni ətraflı surətdə aydınlaşdırma, şərh etmə, bəyan etmə; müfəssəl izah. İzahata ehtiyac yoxdur. – Bütün bu yuxarıdakı izahat bizi inandırır ki, cənab Şirvanski «Vətən dili» kitabına qiymət verərkən zəhmət çəkib onun məzmunu ilə lazımi qədər tanış olmamış. . . F. K.. Qulam müəllim artıq bir izahata girişmək istəmədi. S. R.. // Bir işin, hərəkətin, hadisənin və s. -nin səbəblərini izah edən yazılı məlumat. Hadisə haqqında izahat təqdim etmək. İzahat vermək – şifahi və ya yazılı surətdə ətraflı şərh etmək, aydınlaşdırmaq, məlumat vermək. Hacı Manaf izahat verməyə başladı. . S. H.. Başqa bir otağa girdilər, müdir izahat verərək dedi: – Bu qızlar məzhəkəçilik və nədimlik öyrənmiş qızlardır. M. S. O.. Eldar sözə qarışıb, onun dediklərini təsdiq etdi və mənə izahat verdi. . M. Rz..